
„Asystent Seniora” – podsumowanie projektu
Zakończył się projekt „Asystent seniora” mający na celu wsparcie osób starszych w zakresie opieki medycznej i pomocy sąsiedzkiej. Jak mówi Monika Szelągiewicz, koordynatorka projektu, kobiety częściej wybierały tylko teleopiekę, natomiast mężczyźni kompleksowe wsparcie.
W drugiej połowie maja 2015 r. rozpoczęły się w Poznaniu pilotażowe działania związane z projektem „Asystent seniora”. Projekt zakłada połączenie centrum teleopieki, opieki medycznej w ramach podstawowej opieki zdrowotnej i wsparcia wolontariuszy oraz pomocy sąsiedzkiej skierowanej do seniorów. Jego adresatami są osoby po 60. roku życia mieszkające samotnie lub przebywające okresowo samotnie w domu, które ze względu na stan zdrowia (zaburzenia pamięci, osoby po incydentach kardiologicznych, neurologicznych, osoby ze zdiagnozowaną cukrzycą) wymagają stałego nadzoru.
Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Poznaniu wyłonił także beneficjentów spośród swoich podopiecznych o niskim dochodzie, których nie stać na zatrudnienie całodobowej pomocy i opieki. Wyłonieni seniorzy (10 osób) wypełnili kartę o stanie swojego zdrowia, wskazując choroby i/lub rodzaj niepełnosprawności. Każda z osób wskazała także przynajmniej jedną, zamieszkałą w sąsiedztwie, wybraną przez siebie osobę do kontaktu.
Udział w projekcie
Początkowo projekt miał trwać do końca października tego roku, jednak został przedłużony do końca 2015 roku. Za realizację działań odpowiedzialni byli: Centermed Poznań Sp. z o.o., Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu, Fundacja Innowacji Wspierających Samodzielność Niezależni z Gdyni, Stowarzyszenie Medycyna Polska Oddział w Poznaniu oraz Stowarzyszenie Wzajemnej Pomocy Flandria.
W projekcie wzięło udział 11 osób, w tym 5 mężczyzn i 6 kobiet (1 małżeństwo). Wszyscy seniorzy otrzymali usługi teleopiekuńcze oraz wsparcie wolontariuszy. Dwie osoby skorzystały z bezpłatnej opieki w ramach POZ.
Wolontariusze przed podjęciem zadań w projekcie wzięli udział w szkoleniach dot. opieki nad seniorami. Wśród wolontariuszek znalazło się 5 osób powyżej 50. roku życia oraz 6 osób w wieku 20-31 lat. Większość z nich spotykała się z seniorami raz w tygodniu, niektórzy utrzymywali również kontakt telefoniczny. Wsparcie osób starszych skupiało się wokół dotrzymywania im towarzystwa, czytania książek i prasy, wspólnych spacerów, pomocy w zakupach, realizacji recept, kontaktu z lekarzem i organizacji wizyty domowej.
Rozmowy o zdrowiu i życiu
Usługi teleopiekuńcze zapewniła gdyńska Fundacja Niezależni. Centrala telefoniczna Fundacji to miejsce, gdzie każdego dnia dyżurują przeszkoleni teleopiekunowie, których umiejętności i kompetencje zostały sprawdzone oraz udoskonalone w trakcie szkoleń służących wsparciu w budowaniu profesjonalnego podejścia do wykonywanego zadania. W skład zespołu teleopiekunów wchodzą m.in.: psycholog, ratownik medyczny i pracownik socjalny.
Każdy z podopiecznych centrum teleopieki posiada indywidualną kartę informacyjną, którą wcześniej wypełnił, dzięki czemu żadne zgłoszenie nie jest anonimowe. Każdego dnia teleopiekunowie przeprowadzają z abonentami rozmowy o charakterze towarzyskim, budującym zaufanie. W trakcie rozmowy kontrolowana jest również jakość połączenia alarmowego.
Seniorzy biorący udział w projekcie najczęściej poruszali tematy związane z lękiem o zdrowie i życie. Opowiadali też o samotności i potrzebie kontaktu, dzielili się codziennymi przeżyciami.
Pomoc sąsiedzka
Bardzo ważnym ogniwem projektu jest pomoc sąsiedzka i wsparcie wolontariuszy, za organizację którego odpowiedzialne były Stowarzyszenie Flandria we współpracy ze Stowarzyszeniem Medycyna Polska, Centermed Poznań Sp. z o.o. i Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu. Zorganizowano międzypokoleniową grupę 3-5 wolontariuszy, których zadaniem było wsparcie seniorów w ich miejscu zamieszkania. Każda osoba objęta projektem była odwiedzana przez wolontariusza w zależności od potrzeb i indywidualnych preferencji (1-2 razy w miesiącu przez czas trwania projektu).
Kolejnym elementem pomocy jest włączenie w sieć wsparcia sąsiadów, a więc osób znajdujących się w najbliższym otoczeniu seniorów. Rola sąsiada polega na szybkiej interwencji na prośbę Centrum Alarmowego w sytuacji braku kontaktu z podopiecznym, utrzymywaniu kontaktu z wolontariuszem i przekazywaniu informacji o niepokojących sygnałach do Centrum Alarmowego oraz utrzymywaniu sporadycznego kontaktu sąsiedzkiego. Pomoc sąsiedzka oraz działania wolontariuszy to bardzo ważne elementy powodzenia programu mającego na celu wzmocnienie samodzielności i niezależności seniorów od wsparcia instytucjonalnego.
Siedem osób wskazało sąsiada, który otrzymał klucze i został poinformowany o projekcie, a trzy osoby wskazały członków rodziny (dzieci, rodzeństwo).
Samodzielna decyzja seniora
Jedna osoba skorzystała z wizyt domowych lekarza rodzinnego i pielęgniarki środowiskowej.
Jak podają organizatorzy, seniorzy bardzo angażują się w projekt, chętnie biorą udział w wywiadach, reportażach, chcąc przekonać innych do udziału. Co istotne, o przystąpieniu do projektu chce decydować sam senior – w przypadku zgłoszeń seniora przez osoby trzecie (dzieci, rodzeństwo) zazwyczaj beneficjent rezygnował lub nie korzystał w pełni z możliwości projektu.
Wszyscy uczestnicy wyrażali satysfakcję oraz chęć kontynuacji.
– Zgłosiło się również wiele osób chcących pomagać i to właśnie dzięki nim mogliśmy zorganizować wsparcie również dla tych seniorów, którzy z powodu ograniczonej liczby miejsc, nie mogli otrzymać całego pakietu. Oprócz towarzystwa wolontariusza, zorganizowaliśmy dla chętnych seniorów wsparcie pielęgniarki środowiskowej i lekarza podstawowej opieki zdrowotnej – informują koordynatorzy.
Źródło: „Gazeta Senior” Poznań grudzień 2015 – styczeń 2016
- Darmowe Leki 65+, co musisz wiedzieć o recepcie S [kod „S”, data wystawienia recepty, uprawni lekarze] - 28 września, 2023
- Co obiecują politycy seniorom? Sześć partii pod lupą [Obietnice wyborcze DLA SENIORÓW] - 28 września, 2023
- „Gazeta Senior” październik 2023 [10/2023]. Sprawdź, co w numerze? - 27 września, 2023