„Stara kobieta wysiaduje” w Teatrze Polskim we Wrocławiu

Plakat z kubłem na śmieci reklamuje spektakl Teatru Polskiego we Wrocławiu „Stara kobieta wysiaduje”.

Więcej aktualnych informacji znajdziesz na stronie głównej GazetaSenior.pl

Kontrowersje

próba prasowa, fot. © Jerzy Dudzik

Nic dziwnego, że twórcy spektaklu jednym głosem i każdy z osobna zachęcają: Przyjdźcie do teatru i zobaczcie, co udało się nam wspólnie przygotować.

Spektakl „Stara kobieta wysiaduje” Tadeusza Różewicza wzbudza kontrowersje już od pół wieku. Po raz pierwszy sztuka została wystawiona w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu w 1969 roku.  Tutaj  możecie sobie poczytać, co Tadeusz Różewicz zdecydował się zamieścić w programie do tego przedstawienia.

Autopromocja

Pięćdziesiąt lat po prapremierze

Mamy w tych dniach stulecie urodzin Tadeusza Różewicza i kilku twórców teatralnych uznało za słuszne zmierzyć się z tekstem „Stara kobieta wysiaduje”.

Mamy inny czas i inne problemy, choć kiedy wczytać się w didaskalia zamieszczone w programie z prapremiery, to może okazać się, że będziecie mieli podobne skojarzenia na temat świata, który nas otacza. Tak w każdym razie na plakacie zilustrował wrocławskie wystawienie w Teatrze Polskim Andrzej Pągowski. Czy słusznie? Odpowiecie sobie po obejrzeniu spektaklu. Teatr to miejsce, gdzie widzowie są drażnieni głosem, kostiumami, ruchem scenicznym, światłami. W teatrze  w głowach publiczności ma powstać burza myśli i rozterki.

Reklama

„Stara kobieta wysiaduje”

próba prasowa, fot. © Jerzy Dudzik

Grzegorz Bral postarał się, by widzowie nie mieli czasu na zastanawianie się nad makijażem aktorów, nad kostiumami i dlaczego stara kobieta mówi barytonem. To teatr, tu wszystko jest możliwe. Z życiem w realu, teatr w reżyserii Grzegorza Brala nie ma nic wspólnego. Tu jest magia teatru i takie jest to przedstawienie. Magiczne, wielopoziomowe, barwne, frustrujące, a może budujące. Sami oceanicie po obejrzeniu spektaklu.

Młodsze pokolenie pewnie nie kojarzy, że spektakl po raz pierwszy wystawiono rok po „wypadkach marcowych 1968”. W czasie, gdy decydujący głos w sprawie repertuaru, miał Urząd Kontroli Prasy i Widowisk zwany cenzurą. To były czasy, gdzie aluzje były głęboko schowane w tekście, a i tak publiczność potrafiła je odnaleźć.

Patronat medialny

Obsada

Na stronie tutaj Teatru Polskiego znajdziecie wszystkie o twórcach aktorach i realizatorach. Zalecamy kupowanie biletów poprzez Internet.

W foyer teatru zobaczycie wystawę znakomitych fotografii autorstwa Adama Hawałeja z Tadeuszem Różewiczem w roli głównej.

Rok Różewicza we Wrocławiu