Żarty, nie na żarty

To żarty? Zdarzają się takie słowa, które mają wiele znaczeń, choć rdzeń jest taki sam.

Więcej aktualnych informacji znajdziesz na stronie głównej GazetaSenior.pl

Żarłacz

Pierwszym skojarzeniem gdy usłyszymy słowo żarłacz, jest oczywiście żarłacz biały. To wszystko przez telewizję. To tam naoglądaliśmy się tych cudownych filmów z głębin oceanów. Tak po prawdzie oglądanie czegoś w morskich głębinach jest mało prawdopodobne, bo tam nie dociera światło. Dlatego jak jesteśmy nad morzem, to ryby oglądamy zwykle na talerzu. Widać wcześniej wszystkie te ryby, które były w wodzie jakiś żarłacz wyżarł. Natomiast jak zanurzymy głowę w wodzie i otworzymy oczy, to nic nie zobaczymy, bo szczypie. Są wprawdzie tacy, co zakładają na głowy maski i inne urządzenia, ale to wygląda na wirtualną rzeczywistość i wierzyć w ich opowiadania, że widzieli rybę w morzu, nie można. Tym bardziej w dniu 1 kwietnia.

Autopromocja

Żarłok

Tak się ułożyło w tym roku, że 1 kwietnia połączył się ze Śmigusem dyngusem. Dla żarłoków to marna wiadomość. Zamiast w spokoju zażerać się jajkami z szynką i chrzanem muszą uważać czy przypadkiem jakiś żarliwy miłośnik tradycji żarliwym upodobaniem do polewania płci nadobnej nie pomyli się i nie obleje żarłoka zimną wodą podczas żarcia.

Reklama

Żarcie

Żarcie od jedzenia tym się różni, że doprawione jest żartem. Tak więc na początek uczty podajemy tort kanapkowy. Niezbędne ingrediencje oczywiście dobieramy sami. Może być tort wegetariański, wegański, rybno-sałatkowy, czy mięsno-jajeczno-maślany. Ważne by kształt i dekoracje były wizualnie zbliżone do tradycyjnego tortu biszkoptowego. Baza tortu są oczywiście pszenne kawałki bułki, ale są też zwolennicy ciemnego pieczywa graham lub nawet pumpernikiel. I tak na Prima Aprilis na śniadanie zamiast ulubionych przez wszystkich kanapeczek zażeramy się tortem z łososia z twarożkiem oraz sporym dodatkiem koperku. Świetnie się komponują.

Patronat medialny

Żarty

Belgowie słynący z pogodnego usposobienia i zamiłowania do czekolady już dawno wymyślili, że można sobie żartować nawet z wyrobów czekoladowych. Pudełka czekoladek wypełnione pralinkami w formie owoców morza od lat wzbudzają uśmiech wśród smakoszy. Są pyszne i z morskim smakiem nie mają nic wspólnego. Wprawdzie dla podkreślenia smaku czekolady dodaje się do pralinek sól, a to produkt morski, ale i tak smakują głównie czekoladą. Taki żart cukiernika. Zresztą baranek z ciasta czy z wieprzowinki to też przecież żart. A domek z piernika? Dla urozmaicenia stołu kucharze od dawna popisują się kunsztem i dowcipem. Pamiętacie opis uczty z Pana Tadeusza?

Żarliwa

Rozmowa, ucztowanie, to przyjemne sposób na spędzanie czasu. Pod warunkiem że nie wdamy się w zażarte spory o pryncypia innych. Co cię obchodzą cudze poglądy, każdemu wolno kochać i żarliwym uczuciem obdarzać dowolnego wybrańca narodu. Prowadzenie konwersacji to spora umiejętność. Zaciekawić nie zanudzić i jeszcze nie urazić interlokutora. Słuchać z uwagą i dać dojść do głosu. Niewielu potrafi opanować emocje i spuścić z tonu, gdy żar słów wypala dziury w twoim mózgu.

Żar

Ileż to musi zostać spełnionych warunków, by żar ogniska domowego przyciągał. Podstawą jest stół  zastawiony obficie i smakowicie. Wszak żyjemy, by jeść od czasu do czasu wykwintnie. Dlatego mamy święta. Ciepło ogniska przyciąga i dobrze gdy gdzieś w popiele jest żar. Zawsze można podrzucić wiórki, lekko dmuchnąć i z żaru mamy cieszący duszę płomień. Może to dlatego w tym roku trzeba wylać kubeł zimnej wody na głowę, by żaru nie zagasić?

Na co dzień, kiedy wypowiadamy słowa, nie zastanawiamy się jak powstały. Zatarły się w codziennej bieganinie ich pierwotne znaczenia. Jednym z takich słów jest żar, od którego później powstało tyle różnych znaczeń. Może z okazji Prima Aprilis warto się chwilę zastanowić, co chcieli w słowie żar zmieścić ci, co te dźwięki tworzyli? Bo przecież najpierw były dźwięki, a dopiero później, dużo później pojawiło się pismo.

Jeżeli interesują Cię podobne informacje, zapisz się do Newslettera Gazety Senior   Zapisz się do Newslettera