POZWÓL życiu płynąć…o sztuce odpuszczania [ROZMOWA]

Listopad to wyjątkowy miesiąc, niezwykle refleksyjny – miesiąc spadających liści. Czas zadumy, melancholii i długich jesiennych wieczorów. W jedenastym miesiącu temperatury w dzień stają się coraz niższe, a w nocy coraz częściej pojawiają się przymrozki. Dni coraz szybciej ustępują nadchodzącej nocy, a my stajemy się bardziej nostalgiczni. Listopad to miesiąc nieco tajemniczy, który nastraja nas do refleksji nad życiem i który w swojej szarej codzienności ujawnia niezwykłość zwyczajnego, codziennego życia, nad którym chcemy się tym razem pochylić.

NA 2 GŁOSY … A CZASAMI 3. Cykl. Rozmawiają: Bogna Bartosz, Linda Matus, Ilona Zakowicz

Więcej aktualnych informacji znajdziesz na stronie głównej GazetaSenior.pl

Linda: W listopadzie chciałabym Was zachęcić do refleksji nas odpuszczaniem, a punktem wyjścia do naszej dyskusji niech będą dwa cytaty, które wybrałam jako myśli przewodnie naszej rozmowy. Pierwszy z nich: “Nie możesz być szczęśliwy, jeśli nie jesteś spokojny. Nie możesz być spokojny, jeśli nie odpuścisz” – twierdzi Maxime Lagacé, z kolei Iyanla Vanzant zauważa, że “O wiele więcej odwagi wymaga odpuszczenie czegoś niż trzymanie się tego. Odpuszczenie nie oznacza zignorowania sytuacji. Oznacza akceptację tego, co jest dokładnie takie, jakie jest, bez strachu, oporu czy walki o kontrolę”. Zgadzacie się z tymi twierdzeniem?

Ilona: Umiejętność odpuszczania jest nam potrzebna, i co warto podkreślić, nie ma nic wspólnego z rezygnacją, poddaniem się czy obojętnością. Jest zgodą na to, co przynosi życie w całym swoim bogactwie i różnorodności. Umieć odpuścić, to pozwolić odejść temu, co przeszłe, minione – to nasz świadomy wybór. Umiejętność odpuszczania to także zdolność dostrzegania i doceniania tego, co się ma, bez potrzeby usilnego udoskonalania i zmieniania tego. To umiejętność słuchania siebie i swoich potrzeb, podążanie za swoimi marzeniami i planami. Sztuka odpuszczania pozwala nam nieustannie stwarzać przestrzeń na to, by w naszym życiu mogło pojawić się coś nowego. To postawa pełna akceptacji i sztuka afirmacji rzeczywistości. Dlatego podążając za myślą Josepha Campbella: “Musimy zechcieć zrezygnować z życia, które zaplanowaliśmy, aby mieć życie, które na nas czeka”.

Bogna: Odpuszczenie to także puszczanie kontroli, wycofanie się z usilnej chęci trzymania wszystkiego w naszym życiu “za sznurki” i sterowania tym. Tak rozumiane odpuszczanie przynosi ulgę, zmniejsza w nas napięcie, pozwala spojrzeć na życie z dystansem. Pamiętajmy, że w chwili, gdy zamykają się jedne drzwi, otwierają się inne. Nie ma sensu przytrzymywać czegoś na siłę, nieraz lepiej jest pozwolić temu odejść. Jak napisał Antoine de Saint-Exupéry: “Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było”. Powinniśmy zatem nieustannie przyglądać się naszemu życiu i weryfikować, co nam służy, a co niekoniecznie, a także nauczyć się żegnać z tym, czego już nie potrzebujemy, co nam szkodzi, co nie wspiera już naszego rozwoju.

Linda: Wiemy już, że odpuszczenia musi się zacząć od pracy nad sobą i że warto taki trud podjąć. Nie jest to jednak takie łatwe. Czy macie jakieś sprawdzone sposoby, strategie odpuszczania?

Ilona: “Niektórzy z nas myślą, że trzymanie się czyni nas silnymi, ale czasami jest to odpuszczanie” zauważa niemiecki prozaik i poeta Herman Hesse. Jak zatem uprawiać sztukę odpuszczania w codziennym życiu? Pewną inspiracją może być dla nas wu wei (jedna z zasad taoizmu), czyli “sztuka niedziałania”. Zasada mówiąca o tym, że należy pogodzić się z tym, na co nie mamy wpływu, co nie jest od nas zależne. Wu wei uczy nas, że należy żyć i działać zgodnie ze swoim rytmem, pozwalać, by wszelkie zdarzenia biegły własnym torem bez naszej ingerencji. Sugeruje nam, by koncentrować się na “tu i teraz”, przyglądać się teraźniejszości ze spokojem i nie martwić się o to, co przed nami. Wu wei podpowiada nam także, że czasem warto odpuścić, poddać się nurtowi życia, z wiarą, że zaniesie nas dokładnie tam, gdzie powinien. Wu wei zachęca nas także do cierpliwości, pielęgnowania w sobie postawy pełnej akceptacji, wewnętrznej wolności, otwartości na świat i radości życia.

Bogna: Za każdym razem, gdy rozpamiętujemy jakieś negatywne wydarzenia z przeszłości lub martwimy się o przyszłość naszą lub naszych bliskich tracimy wyjątkową okazję, by dostrzegać i cieszyć się chwilą obecną. Dlatego ucz się odpuszczać, bo „Nie zawsze możesz posiadać skarb, trzymając się go. Czasami magia dzieje się, kiedy odpuszczasz” (Leylah Atta). Warto jednocześnie pamiętać, że jedną z przeszkód utrudniających nam cieszenie się życiem jest myślenie, że szczęście jest gdzieś indziej, że inni lepiej mają od nas. Zawsze znajdziemy w naszym otoczeniu coś, co nas złości, co nas uwiera, co chcielibyśmy zmienić lub poprawić. Jednak takie patrzenie na świat nie przynosi niczego dobrego. Dlatego uczmy się wybaczać sobie i innym, a także dawać bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Lepiej odpuść negatywne myślenie i uwierzyć, że po burzy zawsze przychodzi słońce.

Linda: Podsumowując, można powiedzieć, że “Gdy odpuszczasz, drzwi się otwierają” (August Witti).

Bogna: Dokładnie! Odpuszczajmy zatem niektóre nasze przyzwyczajenia, to, co nie daje nam radości, co nam nie służy. Wybaczajmy sobie i innym, bądźmy wyrozumiali i pełni akceptacji, cieszmy się i celebrujmy każdy dzień.

Z serdecznymi życzeniami na jesienny czas, Bogna, Ilona i Linda

NA 2 GŁOSY … A CZASAMI 3. Cykl
Realizacja: Bogna Bartosz, Linda Matus, Ilona Zakowicz

Jeżeli interesują Cię podobne informacje, zapisz się do Newslettera Gazety Senior   Zapisz się do Newslettera

Zobacz również:

Filmowe spotkania dla seniorów. Zaprasza Kino Nowe Horyzonty we Wrocławiu. FILM, PRELEKCJA, DYSKUSJA [Repertuar na listopad]

„Zdarzyło się” ekranizacja autobiografii tegorocznej noblistki Annie Ernaux [ZWIASTUN]